Bijbellezing: 1 Johannes 4:7-21
Hierin is de liefde, niet dat wij God liefgehad hebben, maar dat Hij ons heeft liefgehad en zijn Zoon gezonden heeft als een verzoening voor onze zonden.
(1 Johannes 4:10, NBG ‘51)
Liefde is op veel verschillende manieren gedefinieerd. Een van die definities is dat liefde iets is wat wij doen. Wij hebben lief. Ja, dat doen wij. Wij maken een verschil. De apostel Johannes zag het anders. Liefde, zegt hij, is niet in de eerste plaats iets wat wij doen, maar iets wat God doet of is. Onze liefde is daar een antwoord op, iets reactiefs, iets refelxiefs op Gods liefde. De gedachte dat liefde – of iets anders – bij ons begintkunnen wij loslaten. Het begint bij God, die de alpha en de omega is, het begin en het eind, de eerste en de laatste. Dit is het grote nieuws: Wij kunnen ons ontspannen in de wetenschap dat liefde niet uit ons voortkomt, maar uit een eindeloze, overvloedige, overlopende, ongelooflijke en verbazingwekkende voorraad. Wij kunnen uit Gods liefde putten en het laten overvloeien naar ons en via ons naar anderen. Gods liefde kan ons naar verrassende plaatsen en omstandigheden leiden, maar God is daar dan al aanwezig. God geeft ons een voorbeeld van opofferende liefde. Omdat Gods liefde opofferend is, kunnen wij verwachten dat ook wij iets zullen moeten opofferen. Wij hebben lief, omdat God ons eerst heeft liefgehad.
Gebed:
Lieve God, leer ons lief te hebben zoals U liefheeft, door onze eigen verlangens op te offeren ten goede van anderen. Amen.
Centrale gedachte:
“God is liefde” (1 Johannes 4:8)
Voorbede:
om liefde in praktijk te brengen.
Dan G. Johnson (Florida, VS)
